Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Παναγιώτης Ρούσης

Τις τρεις περιόδους που αγωνίστηκε στην Λαμία ήταν ο "Γκερντ Μύλλερ" για τους φιλάθλους της. 52 τέρματα με την γαλάζια φανέλα δείχνουν την ευχέρειά του στο σκοράρισμα. Η ταχύτητα, η ντρίμπλα και η τεχνική του άξιες να τις θυμάται κανείς. Στο απώγειο της καριέρας του αρνήθηκε πρόταση για μεταγραφή απ' την μεγάλη τότε Δόξα Δράμας. Η ομάδα της Λαμίας ήταν και είναι στην καρδιά του και γι' αυτήν μας μίλησε ένας απ' τους μεγαλύτερους στράικερς που φόρεσαν την φανέλα της, ο Παναγιώτης Ρούσης.

Πότε αγωνίστηκες στη Λαμία;
Τις περιόδους 1974-1975, 1975-1976 και 1976-1977.
Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή για την ομάδα της Λαμίας;
Θυμάμαι πως είχαμε μια ομάδα φόβητρο στην Β' Εθνική που έπαιζε παντού για τη νίκη, με τον κόσμο να μας ακολουθεί παντού και να γεμίζει το γήπεδο.
Ποια είναι η χειρότερή σου ανάμνηση απ' αυτά τα χρόνια;
Όταν στον εντός έδρας αγώνα με την Κοζάνη το 1975 τιμωρήθηκα με 12 αγωνιστικές γιατί χτύπησα τον διαιτητή.
Πως έγινε αυτό;
Δέχτηκα την πρώτη κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία επειδή διαφώνησα με τον διαιτητή για μια απόφασή του. Στη συνέχεια εκτέλεσε ο Πίρτσος ένα ελεύθερο και διεκδίκησα την κεφαλιά με ένα μπακ τους. Αυτός με έσπρωξε στον αέρα κι έπεσα. Όταν σηκώθηκα του έκανα μια χειρονομία την οποία είδε ο διαιτητής και μου έβγαλε δεύτερη κίτρινη. Τότε τον χτύπησα..
Και η καλύτερή σου στιγμή;
Όταν, πάλι με την Κοζάνη, στην έδρα τους πέτυχα τα δύο τέρματα της νίκης μας.
Γιατί σου έμεινε αυτή ως η καλύτερη;
Γιατί μέχρι τότε ήμασταν πρώτοι στην βαθμολογία και με τα δύο γκολ μου διατηρηθήκαμε πρώτοι. Βέβαια μετά την ήττα απ' τη Νίκη Βόλου μας πήρε η κάτω βόλτα.

Δημοσίευμα του Δημοσθένη Δημόπουλου στην "Αθλητική Ηχώ" εκείνης της εποχής για εκείνο το παιχνίδι αναφέρει χαρακτηριστικά: "Για το ντέρμπι της Κυριακής μόνο για θρίαμβο μιλάνε τώρα στην Λαμία. Ακόμη δεν έχουν κοπάσει οι πανηγυρισμοί των φιλάθλων της πόλεώς μας για τον θρίαμβο της γαλάζιας ταξιαρχίας στην Κοζάνη. Και είναι δικαιολογημένες οι εκδηλώσεις των φιλάθλων γιατί πίστεψαν πως πλέον φέτος τα ψέματα τελείωσαν. Η Λαμία μπορεί να κάνει την έκπληξη, για τους πολλούς φυσιολογική πορεία για τους λίγους να ανέλθει στην Α' Εθνική. Αλλά ας γυρίσουμε στον θρίαμβο της Κυριακής επί της Κοζάνης. Η αποστολή της ομάδας μετά τον αγώνα ανεχώρησε αμέσως απ' την Κοζάνη συνοδευόμενη απ' τα πούλμαν και τα Ι.Χ. των φιλάθλων-εκδρομέων. Η πομπή στην εθνική οδό ήταν κάτι άλλο. Το θέαμα μεγαλοπρεπές. Αλλά εκεί που σημειώθηκαν στιγμές πραγματικά συγκινητικές ήταν με την είσοδο της αποστολής στην φωταγωγημένη πόλη μας. Οι φίλαθλοι καρτερικά ανέμεναν από νωρίς την ομάδα και γύρω στις 22.30 το βράδυ μόλις είδαν το πούλμαν να ξεπροβάλει ξέσπασαν σε ουρανομήκεις ζητωκραυγές. "Λαμία-Λαμία-Α' Εθνική". Όλοι έγιναν αντικείμενο θερμοτάτων εκδηλώσεων. Οι παίκτες, οι προπονητές, οι συνοδοί, αλλά ως ήτο φυσικό ιδιαιτέρως ο σκόρερ των δύο τερμάτων, ο φιλότιμος και συνεσταλμένος Ρούσης. Όλοι με ένα στόμα είπαν ότι από εδώ και πέρα όλα τα εμπόδια θα υπερπηδηθούν και ο ένας θρίαμβος θα διαδέχεται τον άλλο. Περισσότερο απ' όλους οι Παπαγεωργίου, Τζανετάκος τόνισαν χαρακτηριστικά: "Τώρα η σειρά της πρωτοπόρου Λαρίσης". Και πράγματι τυχεροί θα είναι όσοι βρεθούν στο γήπεδο της Λαμίας την Κυριακή για να παρακολουθήσουν την μεγάλη αναμέτρηση. Το μεγάλο ντέρμπι του δευτέρου ομίλου. Είναι βέβαιο ότι το εθνικό στάδιο θα γνωρίσει νέες πιένες και προβλέπεται ρεκόρ εισιτηρίων".

Μιλώντας για την ιστορία δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε το σήμερα και το αύριο του συλλόγου, το οποίο αυτή τη στιγμή είναι στον αέρα μετά και τα τελευταία διοικητικά προβλήματα.
Για την διοικητική αβεβαιότητα που υπάρχει αυτή την στιγμή στην ομάδα ποια είναι η γνώμη σου;
Δεν θα ήθελα ν' αναφερθώ σ' αυτό το θέμα...
Ο κόσμος πάντως διψάει για ποδόσφαιρο...
Εδώ, ο κόσμος της Φθιώτιδας, ναι.
Τους παλαίμαχους τους υπολογίζει ο Αλέξης Κούγιας;
Βέβαια. Μας έδωσε ελευθέρας για είσοδο στο γήπεδο και θέσεις στους επισήμους.
Οι παλαίμαχοι δίνουν αγώνες με παλαιμάχους άλλων ομάδων;
Υπάρχει σύνδεσμος που τα διοργανώνει όλα αυτά. Είμαι μέλος αλλά δεν συμμετέχω στους αγώνες.

Με την ομάδα της γεννέτειράς του, τον Οπούντιο Μαρτίνου, κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Β' κατηγορίας, το 1969-1970 και το 1972-1973. Έπειτα με την ομάδα της Μαλεσίνας άλλα δύο Α' κατηγορίας τις περιόδους 1978-1979 και 1980-1981. Στην Λαμία αγωνίστηκε απ' το 1974 ως το 1977 σκοράροντας... κατά βούληση.

(η συνέντευξη δημοσιεύεται και στο 37.2 Δεκεμβρίου)

Δεν υπάρχουν σχόλια: